آواره میخونه
آواره ی میخوانه
***
امشب که ز غم دیوانه شدم
آواره هر میخانه شدم
با خانه دل بیگانه شدم
آلوده هر پیمانه شدم
دیوانه شدم دیوانه تو
تو شمعی و من پروانه تو
رفتی ز برم چشمان ترم
مانده به در کاشانه تو
***
باز آی ای بی وفا
که چشم من به راهه
بی تو امروز من چو شام غم سیاهه
با تو رفتی زه من خنده و شور و مستی
هر شب از فرط غم کار من اشک و آه
بیا ای مه که تو را طلبیدم ز خدا
که تو هرگز نروی از دل بی نشونم
مرو از کنار من که تویی بهار من
که اللهی بریزه درد و بلات به جونم
***
کمتر ای مونس جان بر من دیوانه بخوان
که در این دشت جنون عاقل و دیوانه یکی است
***
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
